دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد
سحر محمدی
بیا ای ساقی گلرخ، بیاور باده رنگین
که فکری در درون مااز این بهتر نمی گیرد
که فکری در درون مااز این بهتر نمی گیرد
شعر حافظ
| دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد | به می بفروش دلق ما کز این بهتر نمی‌ارزد | |
| به کوی می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرند | زهی سجاده تقوا که یک ساغر نمی‌ارزد | |
| رقیبم سرزنش‌ها کرد کز این باب رخ برتاب | چه افتاد این سر ما را که خاک در نمی‌ارزد | |
| شکوه تاج سلطانی که بیم جان در او درج است | کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمی‌ارزد | |
| چه آسان می‌نمود اول غم دریا به بوی سود | غلط کردم که این طوفان به صد گوهر نمی‌ارزد | |
| تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی | که شادی جهان گیری غم لشکر نمی‌ارزد | |
| چو حافظ در قناعت کوش و از دنیای دون بگذر | که یک جو منت دونان دو صد من زر نمی‌ارزد |
تصنیف چهارگاه - گلرخ
شعر حافظ
گروه ماه بانو
اهنگساز و سرپرست گروه - مجید درخشانی
هنرمندان مهمان - شاهو عندلیبی (نی) ، احسان عبدی (سرنا)
اواز - سحر محمدی
گروه ماه بانو
حنانه سعیدی - قانون
شیوا احمدی سپهر - عود
سحر کمالوند - رباب
نازنین غنی زاده - کمانچه
سمانه باروتی - قیچک
سارا رضا زاده - تار
هستی فرحی - تار
زهرا رنجپور - دف
